در همین راستا طی گزارشی به نقد سخنان رئیس سازمان انرژی اتمی پرداخته شده است.
در دومین قسمت از این گزارش به مسئله قرارداد راکتور اراک خواهیم پرداخت. علی اکبر صالحی در مصاحبه خود در اینرابطه قرارداد بازسازی تاسیسات اراک میگوید:
متاسفانه هنوز قرارداد منعقد نشده، اختلاف اصولی سر بحث قیمت است، والا خود مبلغ چیز مهمی نیست. من خدمت مسئولان کشور عرض کردم اگر دستور بدهند ما امضا میکنیم؛ اما یک بحث اصولی است، این میتواند یک مبنا قرار بگیرد برای خیلی از مسائل دیگر.هر چیزی باید قاعده و اصولی داشته باشد، ما با کشورهای دیگر قرارداد بستهایم و قیمت کارشناسی و ساعت کارشناسی یک قیمت معقولی بوده است. به چینیها هم گفتیم شما قیمت خود را مقداری تعدیل کنید تا ما این قرارداد را امضا کنیم و فعلا هنوز روی این مسئله توافق نهایی حاصل نشده، ولی بخش عمده قرارداد مورد توافق قرار گرفته است.
نکته جالب توجه در اظهارات صالحی این است که با وجود گذشت یک سال از اجرای تعهدات ایران مطابق برجام و بتن ریزی در راکتور اراک دولت یازدهم هنوز موفق به انعقاد توافق با طرف خارجی برای نوسازی تاسیسات اراک نشده است؛ این در حالی است که رهبر معظم انقلاب در نامه خود به حسن روحانی هر گونه اقدام در رابطه با بازسازی راکتور اراک را منوط به انعقاد قرارداد قطعی و مطمئن میدانند. ایشان در این نامه تصریح میکنند:
رابعاً: اقدام در مورد نوسازی کارخانهی اراک با حفظ هویّت سنگین آن، تنها در صورتی آغاز خواهد شد که قرارداد قطعی و مطمئن دربارهی طرح جایگزین و تضمین کافی برای اجرای آن منعقد شده باشد.
لذا پر واضح است که دولت یازدهم خلاف دستور صریح رهبر انقلاب عمل کرده و با ذوقزدگی بی حد و حصر ابتدائاً در راکتور اراک بتن ریزی کرده است در حالی که هیچ گونه قرارداد مطمئنی در این رابطه وجود ندارد و غربگرایان داخلی با گذشت یکسال حتی نتوانستهاند که در رابطه با قیمت توافق به طرف مقابل به توافق برسند.
عدم وضع قرارداد قطعی و مطمئن درباره طرح جایگزین و عدم وجود تضمین کافی برای بازسازی راکتور اراک از یک سو و از سویی دیگر بتن ریزی در قلب راکتور اراک دو اشتباه راهبردی دولت یازدهم است که نشان میدهد حسن روحانی، ظریف و صالحی نه تنها در جریان مذاکرات هستهای خطوط قرمز وضع شده توسط رهبر انقلاب را نقض کردهاند بلکه فراتر از آن در اجرای برجام نیز "ولایت مدار " نبودهاند.
البته نباید از این مسئله نیز غافل شد که اقدام فعلی دولت یازدهم در واقع عدم اجرای صحیح برجام نیز به حساب میآید چرا که متن توافق هستهای نیز از لزوم وجود این قراردادها برای چند بار سخن گفته است. در این باره در برجام میخوانیم:
E3/EU+3 participants and Iran will conclude an official document expressing their strong commitments to the Arak modernisation project in advance of Implementation Day which would provide an assured path forward to modernise the reactor and would define the responsibilities assumed by the E3/EU+3 participants, especially in the key areas such as redesign, design review and certification, reactor core manufacturing, fuel design, fabrication and supply, safety and security, spent fuel treatment or disposition, as well as concerning the supply of materials, equipment, instrumentation and control systems, and subsequently contracts would be concluded.
اعضاي 1+5 و ایران، پیش از رسیدن به "روز اجرایی شدن" [توافق برجام]، یک سند رسمی را که در آن پیش از رسیدن به روز اجرا، یک سند که در آن تعهدات محکم آنها در پروژه مدرن سازی اراک بیان شده است را جمع بندی خواهند کرد که یک مسیر مطمئن رو به جلو برای مدرن سازی راکتور فراهم نموده و مسوولیت های به عهده گرفته شده توسط اعضای ۱+۵ بویژه در حوزه های کلیدی نظیر طراحی، بازبینی طراحی و صحه گذاری، ساخت قلب راکتور، طراحی، ساخت و تامین سوخت، ایمنی و امنیت، پسمانداری یا پردازش سوخت مصرف شده، همین طور تامین مواد، تجهیزات و سیستمهای ابزار دقیق و کنترل، و قراردادهایی که متعاقباً منعقد خواهد شد.
لذا همانطور که مشهود است دولت یازدهم نهتنها در اجرای خطوط قرمز رهبر انقلاب ناتوان بوده است بلکه حتی در اجرای درست متنی که خود آن را امضاء کرده نیز ناتوان بوده است. البته این مسئله را صرفاً نمی توان ناشی از ناتوانی دانست چرا که اراده ای هم در دولت یازدهم در این زمینه دیده نمی شود وگرنه به همان صورت که بتن ریزی راکتور اراک با تلاش های شبانه روزی! دولت به ثمر انجامید به توافق رسیدن بر سر مسئله قیمت قرارداد بازسازی نیز تاکنون نتیجه داده بود.
م